شار نوری چیست ؟
به میزان نوری که از یک منبع روشنایی در تمام جهات فضا، در واحد زمان ساطع می شود، شار نوری گویند. شار نوری را با نماد یونانی فی ” Φ ” نشان می دهند. یکای استاندارد شار نوری لومن است که با ” Lm ” نشان داده می شود. بیشتر بودن شار نوری یک منبع نور، نشان دهنده نورانی تر بودن آن است. هر لومن را به صورت شار نوری تولیدشده توسط یک منبع نوری با شدت روشنایی یک کاندلا در زاویهٔ فضایی یک استرادیان تعریف می‌کنند.
از شار نوری به عنوان یک معیار عینی برای سنجش توان مفید گسیل شده توسط یک منبع نور استفاده می‌شود. مصرف‌کنندگان می توانند با مقایسه شار نوری لامپ‌های مختلف ، محصول مناسب خود را برگزینند. چراکه تقریبی از توان ظاهری تولیدی توسط لامپ ارائه می نماید. البته شار نوری را نباید برای مقایسهٔ درخشش استفاده نمود، زیرا درخشش یک درک عینی است که با توجه به فاصله از منبع نور تغییر می‌کند.
تفاوت لومن با وات چیست؟
تفکر رایجی وجود دارد که هرچه توان یک لامپ بیشتر باشد، شار نوری آن هم بیشتر است. اما در واقع لامپ هایی با توان بالا یافت می شوند که شار نوری بسیار کمی دارند.
در واقع توان و شار نوری هیچ رابطه معناداری ندارند و افزایش توان یک لامپ، الزاما نشانگر افزایش شار نوری آن نیست. گاهی ممکن است که یک لامپ ال ای دی 18 وات به اندازه لامپ رشته ای 100 وات، نور ساطع کند.
افت شار
میزان شار نوری روی یک محصول روشنایی، شار نوری اولیه آن است که حداکثر میزان شار نوری محصول می باشد. میزان شار نوری با توجه به تکنولوژی محصول (التهابی، تخلیه در گاز، LED و …) و نیز کیفیت محصول، به مرور زمان کاهش می یابد. این موضوع حتی برای تکنولوژی LED نیز وجود دارد.
در دوره کنونی، زمان پایان عمر یک منبع نور زمانی است که افت شار آن به حدی باشد که استفاده از محصول را از لحاظ اقتصادی توجیه نکند. برای مثال در لامپ های LED هنگامی که شار نوری به 70% بیشینه خود برسد، دیگر استفاده از لامپ از لحاظ اقتصادی و زیست محیطی به صرفه نیست.
